Waardering begint met het zien van mensen zonder oordeel en met dankbaarheid. Iets wat minder in de huidige tijdsgeest lijkt te passen. Snelheid en efficiëntie staan voorop; het moet lopen als een goed geoliede machine. Personeel in de publieke sector wordt gezien als onderdeel van een service waar niets aan mag schorten. Eindelijk worden de salarissen in het basisonderwijs gelijkgetrokken aan dat van het voortgezet onderwijs, de eerste stap is gezet. Zowel differentiëren als pedagogisch en didactisch handelen op alle niveaus in het PO wordt terecht gezien als een vak dat evenveel waardering verdient als dat van de collega’s in het VO. Maatwerk leveren aan soms meer dan 25 kinderen en hen tegelijkertijd goed zien. Zorgdragen voor alle leerlijnen van groep 1 tot en met groep 8 en waarborgen van de onderwijskwaliteit. Ga er maar aanstaan.
Als stagiair basisonderwijs vind ik dit het lastigste, terwijl dat als ‘normaal’ gezien wordt. Maatschappelijk gezien zijn er nog geen concrete acties ondernomen om bijvoorbeeld de werkdruk of de tekorten aan personeel aan te pakken. Er worden iedere keer plannen bedacht, waarbij het vooral aan de leraar is om ‘beter’ onderwijs te geven.
