Wat ik echt een van de heerlijkste dingen aan het werken in de onderbouw vind, is het werken in thema’s. Meebewegen met de seizoenen of de actualiteit, aansluiten bij de belevingswereld van de kinderen, en je activiteitenaanbod laten matchen met het thema voor zover dat mogelijk is. Natuurlijk hoef je niet zelf het wiel opnieuw uit te vinden. Op internet kun je binnen no-time een stortvloed aan suggesties en ideeën vinden, waar je vervolgens weer een strenge selectie van maakt omdat je anders het hele jaar wel met het thema bezig zou kunnen zijn. Bij kleuters zou je grofweg kunnen spreken van de ontwikkelingsgebieden: taal (fonemisch bewustzijn), rekenen (gecijferd bewustzijn), motorische ontwikkeling, beeldende activiteiten en natuurlijk het belangrijkste: spel. Spelend en ontdekkend leren terwijl alle aspecten van de ontwikkeling zich met elkaar verweven en versterken. Is het werken in thema’s dan alleen maar rozengeur en maneschijn? Nou, dat ook weer niet. Het ‘gedoetje’ van het werken in thema’s zit wat mij betreft in het meest gehate onderdeel van het lerarenbestaan: de administratie. Want waar het uiteindelijk om draait bij alle activiteiten die we de hele dag door doen: dat zijn natuurlijk de (kern) doelen. In feite schrijven we onze eigen methode door bij te houden welke doelen door middel van welke activiteiten gedurende het thema aan bod komen.
'Voor wie zit je nu eigenlijk al die doelen te kopiëren en te plakken?'
En dat kan een nogal tijdrovend karweitje zijn. Uiteraard moet over het hele jaar in de gaten gehouden worden of alles wel aan bod komt; niet elk doel laat zich even makkelijk aansluiten in een bepaald thema. Maar even los van het noodzakelijke daarvan is mijn ergernis: voor wie zit je nu eigenlijk al die uren die doelen te kopiëren en te plakken? Want al die bestede uren kunnen we niet gebruiken voor het organiseren van de betekenisvolle activiteiten die we daadwerkelijk doen. We doen enorm ons best om absoluut niet meer dan de noodzakelijke tijd aan administratie te besteden, maar in de realiteit valt dat niet altijd mee. In mijn gedachten speel ik met ideeën om juist hiervoor een oplossing te ontwerpen. Iets van gebruiksvriendelijke software die alle leerkrachten die thematisch werken enorm veel werkdrukverlaging zou kunnen opleveren. Ik zou mezelf daar ooit wel eens verder in willen gaan verdiepen. Maar voor nu geniet ik elke dag teveel van mijn klas die heerlijk opgaat in het indianenthema. ‘Juf, waar poept een indiaan, want er zit helemaal geen wc in de tipi?’
