Ervaringsverhaal: puberhormonen en overgangshormonen, hard tegen hard

‘Wat begrip voor mijn overgangsklachten zou ik wel heel fijn hebben gevonden!’ zegt Desiree Zijlstra (51), die de diagnose overgang kreeg toen ze 36 was. ‘Vaak wordt het toch een beetje afgedaan als zeuren.’

Desiree werkt bij Centrum 1622 in Den Haag en gaat als trainer sociaal-emotionele vaardigheden van school naar school. ‘Toen ik meer voor de klas stond en erge last van moodswings, ging het wel eens hard tegen hard, de puberhormonen tegen de overgangshormonen’, lacht ze. ‘Ik had een puberzoon thuis, tegen wie ik wel eens heb staan schreeuwen: “Als ik aan het woord ben, is er niemand anders aan het woord!”’

Treurig


Haar gynaecoloog beweerde lang dat ze te jong was voor de overgang. Hij weet het aan allerlei andere oorzaken. ‘Pas toen mijn toenmalige partner tegen de gynaecoloog zei dat hij het nú moest meten in mijn bloed, omdat één van ons tweeën het anders niet zou overleven, gebeurde er iets. En ja hoor, ik zat in de overgang. Treurig dat zo’n man pas luistert als een andere man het zegt.’

Niet aardig


‘Ik had last van opvliegers, moest wel vijf keer per nacht mijn bed verschonen, en had dus enorme moodswings. Ik sliep slecht. En viel tegen iedereen uit, op school en thuis. Je kunt het samenvatten met: moe en niet aardig. De remedie van de gynaecoloog was: leer er maar mee leven. En blijf de anticonceptiepil doorslikken. Dus dat heb ik tot mijn 48 ste gedaan, waarna je dan alsnog overgangsklachten krijgt.’

Meer begrip


Desiree zou erg gebaat zijn bij begrip van leidinggevenden en collega’s. ‘Ook sommige vrouwen hebben het wel eens afgedaan met: “Ach, wij hebben het toch te druk om aan die klachten toe te geven?” En mannelijke collega’s snappen het niet, doen er een beetje lacherig over, vinden ons, middelbare vrouwen, maar zeurpieten, die altijd wat hebben. Meer begrip zou al heel wat uitmaken!’

Wil jij ook je verhaal delen? Stuur dan een mailtje, dan neemt een redacteur contact met je op.