Wordt u er ook weleens moedeloos van? Weer nieuwe cijfers, weer een nieuwe onderzoeksrapportage of weer een heftig incident waar het helemaal misgaat rondom ongewenst gedrag op het werk? Zo is een gemeenteambtenaar na mishandeling door een burger met een boks[1]verleden arbeidsongeschikt geraakt. Naast deze code-rood voorbeelden treffen we continu verhalen over werknemers die last hebben van externen of eigen collega’s die ongewenst gedrag vertonen. Er lijkt een oneindige stroom verhalen op gang te zijn gekomen. Dat demotiveert misschien, maar opgeven is geen optie. Zeker niet voor werkgevers die wettelijk en moreel verplicht zijn voor sociale veiligheid te zorgen. Maar ook niet voor medewerkers die zich graag vrij en beschermd voelen op en tijdens het werk. Die zichzelf willen zijn en zich willen uiten.
De stroom van negatieve berichten kan je ook zien als iets positiefs: een onstuitbare beweging die op gang is gekomen. Werkenden zijn het zat en willen een sociaal veilige werkomgeving. Het lef, de moed en de bereidheid om te vertellen wat er speelt, is een teken van verzet en actie. Het is zichtbaar. Ontkennen is ingehaald door de tijdsgeest en dat is pure winst. Risico is wel dat we nu in allerlei stressreacties belanden: onder-reageren maar ook overreageren ligt op de loer.
