Leesontwikkeling

Min of meer in elke sector hebben we te maken met robotisering. Dat houdt in, om het kort door de bocht te zeggen, dat je bij machines, wagens, computers een gebruiksaanwijzing moet kunnen lezen om te begrijpen hoe iets werkt.

Veel werkgevers doen op allerlei manieren hun best om te investeren in personeel. Denk maar aan bijscholingsavonden, EHBO-cursussen en het aanmoedigen van sport. Wat me altijd frappeert, is dat er eigenlijk nooit ruimte lijkt voor de leesbevordering van mensen op de vloer.

Er is een technologische revolutie gaande, daar zijn we het allemaal over eens, maar op welke manier bereiden we ons hierop voor?

Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat een derde van de vijftienjarigen functioneel analfabeet is. Dit houdt in dat zij wel iets lezen, alleen niet goed begrijpen wat er met de tekst wordt bedoeld. Ze kunnen het niet navertellen.

Dit vormt een groot gevaar voor alle sectoren. Als er straks een machine of een wagen kapot gaat, is het niet meer zo dat je een klepje moet openschroeven zodat een kabeltje weer op zijn plek kan worden gesoldeerd. Eerst moet je stapels papieren doorlezen om te begrijpen hoe bepaalde zaken zijn gefabriceerd. De software vraagt om concentratie en tekstuele vaardigheden.

Het lijkt me daarom tijd om ook de leesontwikkeling van alle medewerkers een impuls te geven. Dit kan bijvoorbeeld door een gezamenlijke leesclub binnen een bedrijf te beginnen. Lekker met zijn allen hetzelfde boek lezen en daar over zes weken met een hapje en een drankje over praten. Het is niet alleen een middel om werknemers aan het lezen te krijgen, maar dit soort bijeenkomsten zal ook de saamhorigheid op een positieve manier beïnvloeden.

Ik maak me zorgen over hoe achteloos wij omgaan met de taligheid van ons land. De politiek heeft vooralsnog geen ambitie om met een actieplan te komen. Dan moeten de werkgevers het maar zelf doen. Zoals dat wel vaker gaat.