(Vakbonds)vrouwen die voor opschudding zorg(d)en

Foto bovenaan artikel: Historiek

Wilhelmina Drucker (1847 – 1925)

Radicaal. Vastberaden. Standvastig. Wilhelmina Drucker liet niet over zich heen lopen. Sterker nog, ze wordt beschouwd als een pionier binnen de Nederlandse vrouwenbeweging. Een bijzondere vrouw die streed voor gelijkheid en stemrecht voor vrouwen.

Drucker was voor gelijkstelling van mannen en vrouwen. Ze richtte in 1889 de Vrije Vrouwen Vereeniging (VVV) op: de eerste Nederlandse organisatie die zich inzette voor vrouwenrechten. In de jaren daarna was ze betrokken bij de oprichting van verschillende vakverenigingen en werd ze in 1902 secretatis van het Nationaal Comité inzake Wettelijke regeling van Vrouwenarbeid. Dit comité bestudeerde de wetten en was opgericht om erop toe te zien dat arbeid van mannen en vrouwen gelijk behandeld zou worden. Ze voerde (met succes) actie tegen wetsvoorstellen om enkel ongehuwde vrouwen aan te nemen of vrouwelijke ambtenaren te ontslaan als ze trouwden.

Strijden tegen ongelijkheid tot de laatste adem

Ze was fel, ze was radicaal en ze weigerde te knielen voor autoriteit. Mede daardoor kreeg ze de bijnaam ‘IJzeren Mina’. Zelfs na haar dood raakte Drucker in opspraak: in haar testament wees ze drie testamentair-executrices aan, waarvan één getrouwde vrouw. En dat was bijzonder, want in die tijd mochten gehuwde vrouwen geen uitvoerders van uiterste wilsbeschikkingen zijn. Een laatste zet van Drucker om te strijden tegen ongelijkheid.

Harriët Freezer (1911 – 1977)

Daar waar menige feministische strijders hard en fel waren, koos Harriët Freezer voor een andere tactiek. Deze schrijfster en journaliste stond bekend om haar lichte en humoristische stijl. Want zo zei ze zelf: ‘Iets is nooit zó ernstig dat je geen grappen kan maken.’ Dankzij haar scherpe pen startte ze mooie initiatieven en veranderde ze meningen.

Freezer (echte naam: Wilhelmina Miep Eybergen), had een geboren wens om mensen en zaken te helpen veranderen. Ze startte met het schrijven van korte verhalen, romans, columns en handboeken en stapte later over op journalistieke verhalen met een maatschappelijke inslag.

Man Vrouw Maatschappij

In 1969 richtte Freezer, samen met Hedy d’Ancona en Joke Kool-Smit ‘Man Vrouw Maatschappij’ (MVM) op, om de emancipatie van de vrouw te bevorderen. Deze actiegroep maakte deel uit van de tweede feministische golf. Men zette, om te lobbyen bij de overheid, werkgroepen op rondom onder andere onderwijs, deeltijd en betaling van werkende moeders. De organisatie vroeg onder andere aandacht voor het belang van betaald werk voor vrouwen en het ontbreken van parttimebanen.

Alledaagse strijdster

Freezer hekelde de woorden emancipatie en feminisme. Ze richtte zich op de ‘gewone’ vrouw. Zo beschreef ze vrouwenkwesties met humor en gaf ze alledaagse voorbeelden. Hieraan dankt ze haar bijnaam: ‘huis-tuin-en-keukenfeministe’.

Marilyne Sourou

De wil om verandering teweeg te brengen en een lange adem hebben: Marilyne Sourou uit Benin heeft het allebei. Ze werkt voor de vakbond COSI (een partnervakbond van CNV Internationaal) in haar land en komt met vernieuwende initiatieven om vrouwen te helpen die te maken hebben (gehad) met gendergerelateerd geweld op het werk.

Geweld en intimidatie op het werk, is een groot probleem in Benin. Ongeveer 70 procent van alle vrouwen is er weleens mee geconfronteerd. Toch wordt het vaak niet gemeld, uit angst om hun baan te verliezen of vergelding van de dader(s). Sourou coördineert daarom een gratis telefonische hulplijn waar deze vrouwen laagdrempelig terecht kunnen. Soms voor advies en waar nodig om te bemiddelen en contact te leggen met medische, sociale of juridische hulp.

Taboes doorbreken

Ook beheert Sourou een WhatsAppgroep als digitaal platform voor discussie en bewustwording over gendergerelateerd geweld. Onder de naam ‘On en Parle’, doorbreekt ze taboes en geeft ze uitleg over het wettelijk kader. De groep is zeer actief en omvat vakbondsleiders, maatschappelijk werkers, artsen, psychologen, advocaten en journalisten. Sourou: ‘Steeds meer vrouwen lichten de sluier op en verbreken de stilte. We hopen dat meer dit voorbeeld zullen volgen. We moedigen hen aan om hun belagers aan te klagen en om vertrouwen in zichzelf te hebben.’

Wat speelt er nu?

Een van de belangrijke onderwerpen voor CNV is: Gelijke beloning voor hetzelfde werk. Een goed loon voor het werk dat je doet is belangrijk. Het is ook belangrijk dat jij en je collega’s erop vertrouwen dat het loongebouw eerlijk is: dat voor hetzelfde werk eenzelfde salaris wordt gegeven. In de praktijk is dat nog niet zo voor de hand liggend. Zo horen we vaak de klacht dat vrouwen minder verdienen dan mannen, terwijl ze wel even veel werken. Lees hier verder wat wij hiervoor doen. En heb jij vragen over jouw salaris? Laat het ons weten!

Andere thema’s die nu actueel zijn, die je van pas kunnen komen bij je werk, waar we je mening over willen horen en/of waar je actief aan bij kunt dragen vind je via onderstaande link.