Soms heb je van die klassen waarbij het gewoon niet lukt. Ondanks alle inspanningen komt zo’n klas niet tot leren. Toen ik zelf voor de klas stond, had ik dat met een groep vierdejaars. De intrinsieke motivatie om tot leren te komen ontbrak en als ik ze extrinsiek probeerde te motiveren, ontstond er strijd. Ik had deze klas slechts een lesuur, maar ik had er meerdere uren per week last van. Omdat ik het niet over mijn juffenhart kon verkrijgen om elke week naar huis te gaan in de wetenschap dat de leerlingen niets geleerd hadden, had ik de klas aangemeld bij het begeleidingsteam. Zodat zij mee konden denken over een oplossing.
Het eerste advies vanuit het begeleidingsteam was om extra streng te zijn. Dit werkte jammer genoeg niet. De leerlingen waren wat rustiger en minder opstandig, maar gewerkt werd er niet. Ze deden vooral alsof…
Het tweede advies was om leerlingen zelf te laten kiezen wat ze wilden doen. Ik liet ze kiezen tussen zelfstandig werk uit een boek, zelfstandig werk op de laptop, iets voor zichzelf (zonder storend te zijn) of meedoen met de klassikale les. Die bereidde ik dan extra leuk voor.
