Het betekent in de nabije toekomst dichte deuren van ziekenhuizen en verpleeghuizen. En ambulances en ambulante zorgwerkers die niet komen opdagen. Morgen praat ook de Tweede Kamer erover.
Dit is mijn advies: stop met praten en ga nu echt iets doen. De eerste simpele stap is regelen dat de mensen die elke dag voor ons en onze dierbaren zorgen, fatsoenlijk worden beloond. Waardering is fijn, maar een salaris waar je van rond kan komen, maakt het leven echt makkelijker. Nu de inflatie omhoog schiet hebben zorgmedewerkers in de laagste inkomensschalen steeds meer problemen met het betalen van hun rekeningen. Onmisbare mensen in de thuis- en kraamzorg en de wijkverpleging, die hun auto nodig hebben om te werken, betalen nu al een fiks deel van de brandstof zelf. Bij ziekenhuizen betaalt het personeel voor zijn eigen parkeerkosten, dus al vóór het werk begint.
