Ontschotten en verbinden

Door deze steeds groter wordende maatschappelijke druk in combinatie met de toenemende werkdruk en het chronische lerarentekort vallen er steeds vaker schoolleiders uit. Naast het lerarentekort is het schoolleiderstekort in de afgelopen jaren alleen maar groter geworden. Niet gek als je bovenstaande argumenten leest. Ze zijn namelijk dagelijks bezig met het blussen van brandjes door de enorme lerarentekorten. Voor schoolleiders wordt het mede hierdoor steeds moeilijker om bezig te zijn met verzorgen en faciliteren van goed onderwijs voor de kinderen op hun school.

Naast de enorm hoge werkdruk speelt steeds vaker (het gebrek aan) waardering een cruciale rol. De laatste jaren is de waardering, in de vorm van lonen, van leerkrachten in het primair onderwijs gelijkgetrokken met die van hun collega’s in het voortgezet onderwijs. Voor schoolleiders is dit nog steeds niet het geval. Maar wat is er dan nodig om de schoolleiders binnen alle sectoren de waardering te geven die ze nodig hebben en verdienen?

Ons onderwijsstelsel prikkelt sectoren weinig tot onderlinge afstemming en samenwerking. Het is voornamelijk gericht op de eigen schoolsoort (sector). De schotten tussen de sectoren kunnen daardoor voor lastige drempels zorgen. Er bestaat, mede hierdoor, helaas geen eenzijdige oplossing voor de problemen. Om meer verbinding voor elkaar te krijgen, is onderlinge samenwerking en vertrouwen nodig. We zullen samen met alle sectoren moeten kijken hoe we kunnen werken aan een toekomstbestendig beeld van de schoolleider. Dit vraagt om een duidelijke heldere gezamenlijke visie.

Daarnaast is er om echt inhoudelijk te kunnen ontwikkelen en slagvaardig te kunnen zijn bestuurlijk lef en een stevig bestuurlijk commitment noodzakelijk. De schoolbesturen zullen out-of-the-box moeten denken, op zoek gaan naar nieuwe invullingen en kaders voor de schoolleiders. Zij moeten in staat zijn om écht samen te werken en het belang van het gezamenlijke initiatief boven eventuele individuele bestuursbelangen stellen. Ze moeten volledig achter het initiatief staan en het tot speerpunt of onderdeel van hun beleid gemaakt hebben. Tot slot is naast bestuurlijk commitment het creëren van een gezamenlijk draagvlak en draagkracht essentieel.

De sense of urgency is helder. Dus laten we ontschotten en verbinden, zodat we met z’n allen ervoor kunnen zorgen dat het prachtige en uitdagende beroep van schoolleider in alle sectoren de waardering krijgt die het, nu en in de toekomst nodig heeft, verdient.