Ondergesneeuwd

De verkiezingsprogramma’s zijn gelanceerd en wat mij opvalt, is dat dat de alledaagse onderwerpen, van mensen in kwetsbare sectoren, bijna helemaal zijn ondergesneeuwd. De politici hebben besloten om de zaken op de spits te drijven en elkaar aan te pakken op thematiek die in talkshows en op sociale media goed scoort. Om die reden zal het vooral gaan over migratie, klimaat en een nieuwe inrichting van ons dagelijks bestuur. Ik wil niet zeggen dat dit futiele zaken zijn. Helemaal niet. Het valt wel op dat er nogal universeel wordt gedacht over hoe de verkiezingen beslist kunnen worden, zonder daarbij rekening te houden met andere kwesties die bepalend zijn voor de toekomst van ons land.

Ik had graag iets meer gelezen over het onderwijspersoneel, de zorgmensen, de medewerkers van publieke diensten en wat dies meer zij. We zien over de hele linie dat er een verschraling gaande is en dat de arbeidsomstandigheden niet beter worden.

Op de achtergrond speelt ook mee dat veel huishoudens, ondanks hun inkomsten uit werk, richting de grens van armoede gaan. Er dreigen een miljoen Nederlanders in die gevarenzone te belanden. Dat is schrikbarend en tegelijkertijd verbijsterend.

Het is duidelijk dat de publieke sectoren onvoldoende ingangen hebben bij de juiste politici en dat de media onvoldoende of op een verkeerde manier wordt ingezet om de ernst van deze zaak aan te kaarten. De kwaliteit van het leven dreigt achteruit te gaan. Dat niemand in Den Haag hier een echte prioriteit van wil maken, belooft barre tijden in de nabije toekomst. Want het is al geen vetpot voor de meeste mensen in ons land.

Misschien is het tijd dat verschillende organisaties gaan werken aan hun profilering buiten de eigen gelederen en dat er nog meer wordt gedaan aan lobbyisme. Deze sectoren hebben slagkracht en intelligentie nodig. Anders voorspel ik een hoop ellende.